பாடம்
சற்றே குள்ளமான
கொஞ்சம்
உடல் பருத்திருந்த அவரது
கருநிற முகத்தில்
வெள்ளைத் தாடி
எடுப்பாகத்தான் இருந்தது
தலையில் வெண்ணிறத் தொப்பி
அணிந்திருந்த அவர்
சிறுவன் ஒருவனுக்கு
எஸ்ஸர்னல் குரான்1
ஓதிக்கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார்.
இடையில் உணவருந்திக் கொண்டே
சிறுவனின் பாட்டியிடம்
“உங்க பேரன்
ரொம்பக் கருப்பா இருக்கானே”
என அங்கலாய்த்துக் கொண்டவரைச்
சட்டை செய்யாமல்
அவன் நான்காம் கலிமா2
ஓதிக்கொண்டிருந்தான்.
இக்காட்சியின் இடைவெட்டென
வந்துபோனதொரு பழைய நியாபகம்
அன்றொரு சிறுமியாய்
மதரஸாவில்3 நான்
எங்களுள் சிகப்பாய் இருந்த
அவளின் இடமோ
எப்போதும் அவரது மடியில்தான்
பூப்பெய்தும் பருவத்திலிருந்த
அவள் கன்னத்தில்
அடிக்கடி